Planujesz pracować za granicą?
Osoba wykonująca pracę w krajach UE lub EFTA, w tym pracę sezonową, traci prawo do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie EKUZ!  EKUZ uprawnia do świadczeń tylko w drodze do kraju pobytu lub do dnia podjęcia tam pracy! W razie nieuprawnionego posłużenia się EKUZ i otrzymania na tej podstawie świadczeń opieki zdrowotnej, należy się liczyć z koniecznością zwrócenia NFZ poniesionych przez Fundusz kosztów leczenia.  

Zakres świadczeń niezbędnych z przyczyn medycznych określa lekarz, który ich udziela. Przysługują one osobom czasowo przebywającym w innym państwie członkowskim, w tym przede wszystkim turystom, emerytom i rencistom, osobom odbywającym studia lub szkolenia zawodowe oraz pracownikom oddelegowanym do pracy. Za niezbędne świadczenia uznaje się także dializy nerek i podłączenie do aparatu tlenowego, jeżeli stanowią część rozpoczętego, regularnego i ciągle trwającego leczenia. W przypadku chorób przewlekłych, przed wyjazdem należy się skontaktować z placówką świadczącą dane usługi, by mieć gwarancję uzyskania świadczenia. Jeżeli jednak celem podróży do innego kraju członkowskiego jest uzyskanie świadczeń, wówczas traktowane są one jako leczenie planowe, wymagające uprzedniej zgody NFZ. Dzięki umowie placówki na udzielanie świadczeń w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej, rachunek za leczenie polskiego pacjenta wysyłany jest do właściwego oddziału wojewódzkiego NFZ.

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego jest dowodem ubezpieczenia w NFZ i uprawnia do bezkosztowego korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej w danym kraju w sytuacji nagłej, w zakresie koniecznym, na zasadach kraju pobytu. Ubezpieczony pacjent nie musi za świadczenie zapłacić, jeśli jest ono w danym kraju dla osób ubezpieczonych bezpłatne.

Zasady kraju pobytu to zasady korzystania z opieki zdrowotnej w danym kraju. Są one bardzo zróżnicowane.
W niektórych krajach płaci się za pierwszą wizytę u lekarza rodzinnego lub specjalisty, w innych trzeba pokryć koszt hotelowy hospitalizacji, w jeszcze innych za świadczenie należy zapłacić, a następnie wnioskować do ubezpieczyciela o zwrot poniesionych kosztów (tak jest w Belgii, Francji i Luksemburgu).
Przed wyjazdem za granicę należy się zapoznać z zasadami udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w krajach, przez które odbywać się będzie podroż, lub w których planowany jest odpoczynek. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie internetowej Centrali.

Koszt nierefundowany to udział własny pacjenta w koszcie leczenia - obowiązuje on w większości krajów UE.
Pacjent dopłaca do świadczenia zdrowotnego z własnej kieszeni i jest to koszt nierefundowany. Współpłacenie dotyczy wizyty u lekarza rodzinnego lub u specjalisty, dopłaty do leków na receptę, pobytu w szpitalu - pacjent opłaca koszty hotelowe i wyżywienie, świadczeń ratownictwa medycznego udzielanych w wyniku uprawiania sportów ekstremalnych, a także, w większości przypadków, kosztów transportu sanitarnego.

Polisy indywidualne. W miejscowościach turystycznych często brakuje placówek, które mają umowę na wykonywanie świadczeń dla osób ubezpieczonych w powszechnych systemach. W takich sytuacjach polisa pokrywa koszty związane z leczeniem w dowolnej placówce, w określonym zakresie lub do kwoty wskazanej w polisie.
Przed skorzystaniem ze świadczenia należy się skontaktować z ubezpieczycielem, który wystawił polisę. Polisy ubezpieczają także przed innymi kosztami, których NFZ nie finansuje (udział własny pacjenta w koszcie świadczenia, patrz: koszt nierefundowany).

Turyści z krajów UE w Polsce. Turyści przyjeżdżający do Polski z krajów UE mają prawo do świadczeń zdrowotnych w Polsce na takich samych zasadach, jak ubezpieczeni Polacy. Prawo to dotyczy świadczeń niezbędnych z przyczyn medycznych. Może być realizowane na podstawie EKUZ lub tymczasowego certyfikatu w placówkach, które mają umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.